جلوگيرى از تشتّت قوا و جلوگيرى از مفاسد و رفع تزاحمات و اختلافات بين قوا، و همچنين براى حفظ يكپارچگى و وحدت جامعه، علاوه بر شرايط ويژه‌اى كه براى رهبرى در نظر گرفته شده، تأكيد شده است كه رهبرى از لحاظ تقوا و عدالت بايد برتر از ساير كارگزاران باشد، تا مردم با اطمينان به عدالت و مراتب والاى تقواى او بر محور وجودش گرد آيند و او را حلاّل مشكلات خويش بدانند. در اين صورت است كه اگر كمبودها و كاستى‌هايى در قواى سه گانه پديد آمد، در پرتو عنايت و اهتمام مقام والاى رهبرى امور سامان مى‌يابد و مشكلات جامعه رفته رفته مرتفع مى‌گردد. چنانكه در طول بيست‌سال برقرارى حكومت اسلامى در كشور خودمان شاهد نقش راهگشا و تعيين‌كننده و سعادت‌آفرين مقام رهبرى بوده و هستيم.