صفحه ٢٥٤

(اُوْلئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلاَماً * خالِدِينَ فِيهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرّاً وَ مُقَاماً)(1).
به ايشان به خاطر صبرشان، قصرهاى بهشتى پاداش داده شود و تحيت و سلام به ايشان گفته شود و در آن جاودان بمانند.
   دسته پنجم، آياتى هستند كه مى گويند: تحيت مؤمنان در بهشت، سلام است؛ مانند:
(وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ)(2).
تحيت و تعارف مؤمنان در بهشت، سلام است.
(تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلاَمٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً كَرِيماً)(3).
تحيت مؤمنان، در روزى كه وارد بهشت شوند، سلام است و پاداش خوبى براى شان آماده شده است.
   اين آيات و امثال آن ها همگى نشانه اهميت سلام هستند و دلالت دارند بر اين كه سلام كردن از آداب مهم اسلامى است. اين اهميت تا جايى است كه در بعضى از آيات، دين اسلام، «سلام» تلقى شده و برنامه هاى اسلام، "سبل السلام" ناميده شده است؛ مانند:
(قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتابٌ مُبِينٌ * يَهْدى بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ)(4).
محققاً از سوى خداوند، نورى و كتاب و نوشته اى روشن براى تان فرستاده شد تا خدا به وسيله آن، هر كس را كه خشنودى او را دنبال كند، به راه هاى امنيت و سلامتى هدايت كند.
   قرآن در چنين آياتى، در واقع مى خواهد اهميت اسلام و قرآن را بيان كند و با اين هدف مى فرمايد: خداى متعال به وسيله قرآن، راه هاى سلام و امنيت را به مردم نشان مى دهد و يكى از مهم ترين ويژگى ها و امتيازات قرآن در اين است كه مردم را به سوى راه هاى سلام، هدايت مى كند.