صفحه ٢٤٥

و جنگ زدگان و اعطاى پناهندگى سیاسى به گروهى از آوارگان و عناوین فراوان دیگرى ازاین قبیل، همه ابزار فریب افکار عمومى هستند. آنان چنان با آب وتاب از آن صحبت مى کنندکه حتى بعضى از هوشمندان به راستى باور کرده اند که دنیاى امروز راه انبیا (علیهم السلام) را مى پوید! و از طریق دیگر به هدف انبیا (علیهم السلام) نزدیک مى شود!
حتى این گروه ساده لوح کتاب یا کتاب هایى نوشته اند در این زمینه که دنیاى امروز راه انبیا (علیهم السلام) را طى کرده و به مسائلى که آن ها توصیه کرده اند تا حدود زیادى جامه عمل پوشانیده است! غافل از این که این ها همه پوششى است براى ظلم هاى سردمداران سیاست دنیا.
براى این که تصور نشود این سخن از یک مطالعه بدبینانه سرچشمه مى گیرد کافى است نگاهى بیفکنیم به عملکرد آن ها و دوگانگى و چندگانگى آن در پیاده کردن اصول به ظاهر انسانى در نقاط مختلف دنیا.
آنها در حالى که به دلیل کشته شدن یک سگ در مطالعات فضایى روس ها فریاد بلند سرداده بودند، در ویتنام نه فقط انسان ها را مانند برگ خزان بر روى خاک مى ریختند، بلکه بخش عظیم جنگل هاى آن کشور سرسبز را با تمام جانداران و حیوانات و پرندگانش به آتش کشیدند و سوزاندند تا مبادا آوارگان ویتنامى در آن جا پناه بگیرند.
آنها در حالى که از دمکراسى حمایت مى کنند هرجا که آراى مردم برخلاف منافع نامشروعشان باشد با یک کودتاى نظامى همه چیز را به هم مى ریزند، همان گونه که در الجزایر کردند، و آن جا که حکومت هاى سبک قرون وسطایى حافظ منافعشان است با آن ها مدارا کرده و دوست و هم پیمان اند.
آرى در جهان سیاست وضع چنین است و از آن، صدق کلام مولا امیرمؤمنان (علیه السلام) در این خطبه به خوبى روشن مى شود که فرمود: فتنه جویان بخشى از حق را با بخشى از باطل مى آمیزند و دام هاى شیطان را مى گسترانند تا توده هاى ساده اندیش را به دام بیندازند!