معارف بوک

مى کند و درواقع شیوه دعا کردن آن بزرگوار را به ما مى آموزد و نیز دعاى جامعى براى خود و دوستان و پیروانش مى کند.
در بخش نخست، شش مقام و فضیلت از پیشگاه خداوند بزرگ براى پیغمبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) تقاضا مى کند. نخست عرض مى کند: «پروردگارا! جایگاهى وسیع براى او در سایه لطفت بگشاى»؛ (آللّهُمَّ آفْسَحْ لَهُ مَفْسَحآ فِی ظِلِّکَ).(1)
«ظلّ» [= سایه] در این جا ممکن است معناى کنایى داشته باشد و اشاره به سایه لطف، جُود و بخشش خداوند باشد؛ و یا به معناى حقیقى و اشاره به سایه هاى بهشتى درقیامت باشد.چنانکه درحدیث آمده است: «در بهشت درختى است که شخصِ سوارِ بر مرکب، مى تواند در سایه آن یک صد سال راه برود».(2)
دوم این که عرض مى کند: «و از فضل و کرمت پاداش مضاعف به او مرحمت کن!»؛ (وَاجْزِهِ مُضَاعَفَاتِ الْخَیْرِ مِنْ فَضْلِکَ).
روشن است که پاداش الهى همیشه به صورت مضاعف و چندین برابر است چراکه از فضل و کَرمش سرچشمه مى گیرد و برابرى با اَعمال در آن شرط نیست؛ ولى در این جا تفاضاى پاداش هاى بیشترى براى آن بزرگوار شده است.
در سومین و چهارمین تقاضا عرضه مى دارد: «خداوندا! کاخ پرشکوه او را از هر بنایى برتر ساز و مقام او را در پیشگاه خود گرامى دار»؛ (آللّهُمَّ وَ أعْلِ عَلَى بِنَاءِ الْبَانِینَ بِنَاءَهُ، وَ أَکْرِمْ لَدَیْکَ مَنْزِلَتَهُ).
منظور از «بناء» در این جا یا دین و آیین و مذهب اوست که تفاضا شده بر تمام ادیان جهان پیشى گیرد و یا مقام والاى آن حضرت است، که بر همه تقدّم جوید.
در پنجمین و ششمین تقاضا از خداوند، عرضه مى دارد: «خداوندا! نور او را