معارف بوک

مى خورید و آنچه در خانه هاى خود ذخیره مى کنید به شما خبر مى دهم»(1) و در پایان همین آیه آن را یکى از نشانه هاى خدا و صدق ادعاى نبوّتش مى شمرد.
در نهج البلاغه، در کلام مورد بحث و دیگر سخنان حضرت نیز، بارها پیشگویى هاى مهمى به چشم مى خورد.
در این که چگونه ممکن است از غیب آگاه شد؟ حدود علم غیب معصومین (علیهم السلام) چه اندازه بوده است؟ ظاهر آیاتى را که مى گوید: «علم غیب مخصوص خداست» چگونه باید تفسیر کرد؟ روایاتى که در این زمینه وارد شده است چه مفهوم و معنایى دارد؟، سخن بسیار است، که به خواست خدا در شرح خطبه صد و بیست و هشتم بیان خواهد شد.

* * *