صفحه ٤٨٠

و در پایانِ این دعا و مناجات و شرح تقاضاها، درخواست نهایى را چنین بیان مى کند:
«بارخدایا! باران و برکات و رزق و رحمتت را بر ما بگستران، و بارانى بر ما بفرست نافع و سودمند و بارورکننده، که آنچه را خشک شده با آن برویانى، و آنچه را مرده، زنده کنى، آبى بسیار پرمنفعت و پربار که تپه ها و کوه ها را با آن سیراب کنى، رودخانه ها را به راه اندازى، درختان را پربرگ سازى، و قیمت ها را با آن پایین آورى، تو بر هرچه اراده کنى توانا هستى»(1)؛ (اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَیْنَا غَیْثَکَ وَبَرَکَتَکَ، وَرِزْقَکَ وَرَحْمَتَکَ؛ وَاسْقِنَا سُقْیَا نَاقِعَةً مُرْوِیَةً مُعْشِبَةً(2)، تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ، وَتُحْیِی بِهَا مَا قَدْ مَاتَ، نَافِعَةَ الْحَیَا(3)، کَثِیرَةَ الْمُجْتَنَى، تُرْوِی بِهَا الْقِیعَانَ(4)، وَتُسِیلُ الْبُطْنَانَ(5)، وَتَسْتَوْرِقُ الْأَشْجَارَ، وَتُرْخِصُ الْأَسْعَارَ؛ (إنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ)).

نکته
همه چیز را از خدا بخواهید

درباره نماز باران و آداب آن، در ذیلِ خطبه 115 به قدر کافى سخن گفته ایم.
در این جا به پاسخِ یک سوال مى پردازیم، و آن این که چرا امام (علیه السلام) به هنگام تقاضاى باران از درگاه خداوند تمام اوصاف لازم را براى آن، شرح مى دهد، (در