آن هاست، ولى مطلب (براى هوشیاران) واضح است (به همین دلیل) باطل از ریشه کنده شده و زبانش براى فتنه انگیزى بریده است. به خدا سوگند! حوض آبى براى آن ها فراهم سازم که فقط خودم بتوانم آب آن را بکشم. به یقین آن ها از آن سیراب برنمى گردند و پس از آن دیگر آبى نخواهند نوشید.
شرح و تفسیر
دروغگویان بى انصاف!
شک نیست که طلحه و زبیر از کسانى بودند که مردم را بر ضدّ عثمان تحریک مى کردند و به گفته دوست و دشمن، در قتل عثمان شریک بودند، همان گونه که عایشه نیز مخالفت خود را با کارهاى او با صراحت بیان مى کرد؛ ولى عجیب این است که وقتى على (علیه السلام) با بیعت عامّه مردم زمام حکومت را به دست گرفت هم طلحه و زبیر بر ضدّ او برخاستند و هم عایشه، و جالب این که بهانه آن ها در این کار خونخواهى عثمان بود و تاریخ از این عجایب و فرصت طلبى هاى طالبان زروزور، فراوان به خاطر دارد.
به هر حال امام (علیه السلام) در این خطبه اشاره به همین مطلب کرده، نخست مى فرماید: «به خدا سوگند! آن ها (آتش روزان جنگ جمل) هیچ ایرادى (ایراد منطقى اى) بر من نداشتند و میان من و خود، انصاف را مراعات نکردند»؛ (وَاللهِ مَا أَنْکَرُوا عَلَیَّ مَنْکَراً، وَلا جَعَلُوا بَیْنِی وَبیْنَهُمْ نِصْفاً(1)).
سپس مى افزاید: «آن ها حقّى را مطالبه مى کنند که خود آن را ترک کرده اند وانتقام خونى را مى خواهند که خود آن را ریخته اند»؛ (وَإنَّهُمْ لَیَطْلُبُونَ حَقًّا هُمْ تَرَکُوهُ، وَدَماً هُمْ سَفَکُوهُ).