صفحه ٢٧٤

نکته ها
1. ابوذر را بهتر بشناسیم

زندگى ابوذر یکى از پرماجراترین زندگى هاى صحابه است که مى تواند الگویى براى همه مجاهدان راه حق در سراسر تاریخ باشد.
زندگى او برگرفته از زندگى مولایش پیامبر (صلی الله علیه و آله) و على (علیه السلام) بود با این تفاوت که او در شرایط بسیار سختى قرار گرفت ولى هرگز در امر به معروف و نهى از منکر و مبارزه با فساد دربرابر ظالمان و طاغیان کوتاه نیامد.
شرح حال او به طور بسیار فشرده چنین است:
نام او جندب و نام پدرش جناده(1) بود و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) نام او را عبدالله گذاشت.
او از طایفه بنى غفار از طوایف معروف عرب بود. در آغاز امر، در اطراف مکه دامدارى داشت و از گوشه و کنار، خبر مبعوث شدن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را شنید و غیاباً نشانه هایى از عظمت او را دریافت و با عشق و علاقه تمام رو به مکه آورد. هنگامى که وارد مسجدالحرام شد، گروهى از قریش را مشاهده کرد که در گوشه اى نشسته اند و درباره پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) گفت وگو مى کنند و انواع سبّ و دشنام و بدگویى را بر زبان جارى مى کنند. در این اثنا ابوطالب وارد مسجد شد، آن ها گفتند: عمویش آمد، خاموش باشید. ابوذر ابوطالب را شناخت و زمانى که مى خواست از مسجد خارج شود به دنبال او رفت. ابوطالب رو به وى کرد و گفت: کارى با من دارى؟ گفت: آرى، مى خواهم به پیامبرى که مبعوث شده است ایمان بیاورم (نشانه هاى حقانیّتى در او سراغ دارم) ابوطالب گفت: فردا همین جا بیا. ابوذر در حالى که آتش شوق و عشق پیامبر (صلی الله علیه و آله) در وجودش زبانه مى کشید، شب را در مسجد الحرام خوابید و روز بعد به وسیله ابوطالب به حمزه