مى ساخت) قاتل را مى کشت ولى ارث او را به خاندانش مى داد؛ و دست سارق را مى برید، و زناکار بدون همسر را تازیانه مى زد، سپس سهم آن ها را از بیت المال مى داد و مى توانستند از زنان مسلمان همسر انتخاب کنند (کوتاه سخن این که) رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن ها را به دلیل گناهانشان مجازات مى کرد و حدّ الهى را بر آنان اجرا مى فرمود، اما سهم آن ها را از اسلام مى پرداخت و نام آنان را از دفتر مسلمین خارج نمى ساخت (پس شما چرا برخلاف دستور پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) هر گنهکارى را کافر مى شمرید؟).
شرح و تفسیر
خشونت بى منطق خوارج
این بخش از خطبه ناظر به پاسخ به شبهات خوارج است که براثر جهل و نادانى و تعصب و تقلید کورکورانه دامنگیر آن ها شده بود.
آن ها معتقد بودند که هرکس مرتکب هر گناه کبیره اى شود کافر مى شود و کافر واجب القتل است و در این جا صغرا و کبرایى براى خود درست مى کردند و بر طبق آن به خود اجازه مى دادند که به هر یک از اصحاب على (علیه السلام) دست یافتند او را به قتل برسانند، این تشنه هاى خون ریزى و شرارت و جنایت به همین دلیل شمشیر بر دوش گذاشته و در گوشه و کنار، خون هاى بى گناهان را مى ریختند، وکارى کردند که صفحه تاریخ را سیاه نمودند.
آن ها براى خود صغرا و کبرا درست مى کردند و مى گفتند: على (علیه السلام) حکمیّت افراد را دربرابر قرآن پذیرفته، بنابراین مرتکب گناهى شده، و هرکس مرتکب گناهى شود کافر است و پیروان على (علیه السلام) نیز همانند او هستند پس آن ها هم کافرند و کافر واجب القتل است.
امام (علیه السلام) در عبارت مورد بحث، با پاسخ هاى بسیار روشن و منطقى، اشتباهات