صفحه ٣٥٩

وَقَدْ تَوَکَّلَ اللَّهُ لِأَهْلِ هذَا الدِّینِ بإعْزَازِ الْحَوْزَةِ، وَسَتْرِ الْعَوْرَةِ. وَالَّذِی نَصَرَهُمْ، وَهُمْ قَلِیلٌ لا یَنْتَصِرُونَ، وَمَنَعَهُمْ وَهُمْ قَلِیلٌ لا یَمْتَنِعُونَ، حَیٌّ لا یَمُوتُ.
إنَّکَ مَتَى تَسِرْإلَى هذَاالْعَدُوِّبِنَفْسِکَ، فَتَلْقَهُمْ فَتُنْکَبْ، لا تَکُنْ لِلْمُسْلِمِینَ کَانِفَةٌ دُونَ أَقْصَى بِلاَدِهِمْ. لَیْسَ بَعْدَکَ مَرْجِعٌ یَرْجِعُونَ إلَیْهِ، فَابْعَثْ إلَیْهِمْ رَجُلاً مِحْرَباً، وَاحْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلاَءِ وَالنَّصِیحَةِ، فَإنْ أَظْهَرَ اللَّهُ فَذَاکَ مَا تُحِبُّ، وَإنْ تَکُنِ الْأُخْرَى، کُنْتَ رِدْأً للنَّاسِ وَمَثَابَةً لِلْمُسْلِمِینَ.
ترجمه
(اى خلیفه!) خداوند بر عهده گرفته است که حوزه اسلام را براى پیروان این دین سربلند سازد و نقاط ضعف آن ها را بپوشاند. آن کس که آن ها را در آن هنگام که اندک بودند، و کسى به کمک آن ها نمى شتافت یارى کرد، و در آن موقع که به دلیل کمى نفرات قدرت دفاع از خود را نداشتند از آن ها دفاع کرد، زنده است وهرگز نمى میرد!
هرگاه تو خود به سوى دشمن حرکت کنى و در میدان نبرد با آن ها روبرو شوى و مغلوب گردى، پناهگاهى براى مسلمین در شهرهاى دوردست باقى نمى ماند و (در چنین شرایطى) بعد از تو کسى نیست که به او مراجعه کنند.
بنابراین مرد جنگ آزموده اى را به سوى آن ها بفرست و گروهى که آزمون خود را (در جنگ ها) پس داده اند و خیرخواه اند با او همراه ساز، اگر خداوند پیروزى نصیب کند، همان است که تو مى خواهى و اگر شکل دیگرى رُخ داد (اشاره به این که شکست دامن مسلمین را بگیرد) تو پشتیبان مردم و پناهگاه مسلمین خواهى بود!