معارف بوک

1- سند خطبه: این خطبه را امام (علیه السلام) در «بصره» بعد از «جنگ جمل» بیان فرمود و در آن به سؤالات مختلف گروه هایى پاسخ گفت، که چگونه جنگ با لشکر جمل و تقسیم غنایم جنگى مجاز بوده، ولى تقسیم اموال آن ها و اسارت زنان و فرزندانشان به عنوان اسیران جنگى و اموال اسیران جایز نبوده است و همچنین توضیحاتى درباره ایمان و کفر و امر به معروف و نهى از منکر و بحث هایى درباره بدعت و فتنه ها بیان مى کند. نویسنده کتاب مصادر بعد از اشاره به مطلب مذکور مى گوید: هرگاه حکمت هاى 31، 32، 266 و 374 نهج البلاغه را بنگریم خواهیم دید که همه آن ها با خطبه مزبور تطبیق مى کنند و از یک جا گرفته شده اند. بعد از آن اشاره به مصادر خطبه مى کند که بعضى از قسمت هاى خطبه را طبرسى در الاحتجاج، ج 1، ص 168 و متقى هندى در کنز العمال، ج 16، ص 183، ح 44216 نقل کرده اند و شیخ طوسى در تلخیص الشافى، ج 2، ص 274 به آن اشاره کرده است. سپس از کتاب مختصر بصائر الدرجات، ص 463، ح 521 نقل مى کند که او مى گوید: من کتابى با عنوان خطب لمولانا امیرالمؤمنین دیدم که مرحوم «سیّد بن طاووس» در حاشیه آن نوشته است: این کتاب به اقرار نویسنده اش با دو واسطه به امام صادق (علیه السلام) مى رسد؛ بنابراین ممکن است تاریخ کتابتش بعد از سنه 200 هجرى باشد و در این کتاب بخش هایى از خطبه مورد بحث نقل شده است (مصادر نهج البلاغه، ج 2، ص 354).