صفحه ٢٥٩
پیام امام امیرالمؤمنین (ع) ج 7
خطبه 158

158

وَ مِن خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ
یُنَبِّهُ فِیها عَلى فَضْلِ الرَّسُولِ الاْعْظَمِ وَفَضْلِ الْقُرْآنِ،
ثُمَّ حَالِ دَوْلَةِ بَنِیاُمَیَّةَ

از خطبه هاى امام (علیه السلام) است
که در آن از فضایل پیامبر بزرگ اسلام (صلی الله علیه و آله) و عظمت قرآن مجید و سپس از وضع دولت بنى امیّه سخن مى گوید(1)

1- سند خطبه: سرآغاز این خطبه همانند خطبه 89 است که در جلد 3، صفحه 615 گذشت. به همین دلیل بعضى تصور کرده اند که این دو، یک خطبه بوده و مرحوم سیّد رضى در یک جا مشروح تر و در یک جا فشرده تر آورده است؛ در حالى که چنین نیست و این دو خطبه تنها در دو جمله با هم شباهت دارند و بقیه مطالبشان از یکدیگر جداست. به هر حال، غیر از نهج البلاغه تنها سندى که در کتاب مصادر براى آن ذکر شده این است که ابن اثیر در کتاب نهایه به تفسیر لغاتى از این خطبه پرداخته و تعبیراتى ذکر مى کند که با آنچه در این خطبه آمده تفاوت هایى دارد و این نشان مى دهد که ابن اثیر آن را از منبع دیگرى غیر از نهج البلاغه گرفته است (مصادر نهج البلاغه، ج 2، ص 360). مرحوم کلینى در کتاب کافى، ج 1، باب الرد إلى الکتاب و السنة...، ص 60، ح 7، و مرحوم على بن ابراهیم قمى در تفسیر خود (ج 1، ص 2) بخشى از این خطبه را با تفاوت هایى آورده اند.