صفحه ٣١٩

بخش پنجم
فَتَأَسَّ بِنَبِیِّکَ اَلْأَطْیَبِ اَلْأَطْهَرِ (صلی الله علیه و آله) فَإِنَّ فِیهِ أُسْوَةً لِمَنْ تَأَسَّى، وَ عَزَاءً لِمَنْ تَعَزَّى. وَ أَحَبُّ آلْعِبَادِ إِلَى آللهِ آلْمُتَأَسِّی بِنَبِیِّهِ، وَ آلْمُقْتَصُّ لِأَثَرِهِ. قَضَمَ الدُّنْیَا قَضْمآ، وَ لَمْ یُعِرْهَا طَرْفآ. أَهْضَمُ أَهْلِ الدُّنْیَا کَشْحآ، وَ أَخْمَصُهُمْ مِنَ الدُّنْیَا بَطْنآ، عُرِضَتْ عَلَیْهِ الدُّنْیَا فَأَبَى أَنْ یَقْبَلَهَا، وَ عَلِمَ أَنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ أَبْغَضَ شَیْئآ فَأَبْغَضَهُ، وَ حَقَّرَ شَیْئآ فَحَقَّرَهُ، وَ صَغَّرَ شَیْئآ فَصَغَّرَهُ. وَ لَوْ لَمْ یَکُنْ فِینَا إِلاَّ حُبُّنَا مَا أَبْغَضَ آللهُ وَ رَسُولُهُ، وَ تَعْظِیمُنَا مَا صَغَّرَ آللهُ وَ رَسُولُهُ، لَکَفَى بِهِ شِقَاقآ لِلّهِ، وَ مُحَادَّةً عَنْ أَمْرِ آللهِ.
ترجمه
(تو اى مسلمان!) به پیامبر پاک و پاکیزه ات (صلی الله علیه و آله) تأسّى جوى؛ زیرا در او سرمشقى است براى آن کس که مى خواهد تأسّى جوید و رابطه اى است عالى براى کسى که بخواهد به او مربوط شود، محبوب ترین بندگان نزد خدا کسى است که به پیامبرش تأسّى جوید و درپى او گام بردارد. او به اندازه نیاز از دنیا بهره گرفت و هرگز تمایلى به آن نشان نداد. اندامش از همه مردم لاغرتر و شکمش از همه گرسنه تر بود. دنیا (ازسوى خدا) به وى عرضه شد، ولى آن را نپذیرفت. او مى دانست چه چیزى مبغوض خداست پس آن را مبغوض مى شمرد، و چه چیز نزد خدا حقیر است پس آن را حقیر مى دانست و چه چیز نزد او کوچک است پس آن را کوچک مى دید. و اگر در ما چیزى جز محبّت به آنچه مورد خشم خدا و رسولش مى باشد، و نیز بزرگ شمردن آنچه خدا و رسولش آن را کوچک شمرده اند وجود نداشته باشد، همین امر براى مخالفت ما با خدا و سرپیچى از فرمانش کافى است!