معارف بوک

خطبه در یک نگاه
در این خطبه، امام (علیه السلام) مانند بسیارى از خطبه هاى نهج البلاغه، سخن را با حمد و ثناى الهى شروع مى کند؛ سپس در چند بخش به مسائل حسّاسى مى پردازد. در بخش اوّل، درباره عبرت گرفتن از تاریخ پیشینیان ـ که سرنوشت مشابه ما داشتندـ سخن مى گوید و ما را به اعماق تاریخ گذشته مى برد تا آینده خویش را آشکارا ببینیم و راه سعادت را پیدا کنیم.
در بخش دوم، به اهمّیّت تقوا و برگرفتن زاد و توشه از زندگى دنیا براى آخرت اشاره مى کند و هشدار مى دهد که پایان زندگى هیچ کس نمایان نیست. بکوشید تا غافلگیر نشوید.
در بخش سوم، از مراقبان الهى اعمال انسان از جمله اعضاى پیکر هر شخص و فرشتگانى که حافظان اعمال اند، یاد مى کند و آنگاه به پایان زندگى و عالم غربت قبر و خانه تنهایى و فناى دنیا و برپایى قیامت اشاره کرده، با جملات کوتاه و تکان دهنده اى در این زمینه، خطبه را به پایان مى برد.