صفحه ٢٤١

بخش دوم
آعْلَمُوا، عِبَادَ آللهِ، أَنَّ التَّقْوَى دَارُ حِصْنٍ عَزِیزٍ، وَ آلْفُجُورَ دَارُ حِصْنٍ ذَلِیلٍ، لا یَمْنَعُ أَهْلَهُ، وَ لا یُحْرِزُ مَنْ لَجَأَ إِلَیْهِ. أَلا وَ بِالتَّقْوَى تُقْطَعُ حُمَةُ آلْخَطَایَا، وَ بِالْیَقِینِ تُدْرَکُ آلْغَایَةُ آلْقُصْوَى.
عِبَادَ آللهِ، آللهَ آللهَ فِی أَعَزِّ الْأَنْفُسِ عَلَیْکُم، وَ أَحَبِّهَا إِلَیْکُمْ: فَإِنَّ آللهَ قَدْ أَوْضَحَ لَکُمْ سَبِیلَ آلْحَقِّ وَ أَنَارَ طُرُقَهُ. فَشِقْوَةٌ لازِمَةٌ، أَوْ سَعَادَةٌ دَائِمَةٌ! فَتَزَوَّدُوا فِی أَیَّامِ آلْفَنَاءِ لِأَیَّامِ آلْبَقَاءِ. قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَى آلزَّادِ، وَ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ، وَ حُثِثْتُمْ عَلَى آلْمَسِیرِ؛ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ کَرَکْبٍ وُقُوفٍ، لا یَدْرُونَ مَتَى یُؤْمَرُونَ بِالسَّیْرِ. أَلا فَمَا یَصْنَعُ بِالدُّنْیَا مَنْ خُلِقَ لِلاخِرَةِ! وَ مَا یَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِیلٍ یُسْلَبُهُ، وَ تَبْقَى عَلَیْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسَابُهُ!
عِبَادَآللهِ، إِنَّهُ لَیْسَ لِمَا وَعَدَ آللهُ مِنَ آلْخَیْرِ مَتْرَکٌ، وَ لا فِیمَا نَهَى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ.
عِبَادَآللهِ، آحْذَرُوا یَوْمآ تُفْحَصُ فِیهِ الْأَعْمَالُ، وَ یَکْثُرُ فِیهِ آلزِّلْزَالُ، وَ تَشِیبُ فِیهِ الْأَطْفَالُ.
ترجمه
بندگان خدا! بدانید که تقوا دژى است محکم و استوار (که ساکنان خود را از گزند عذاب دنیا و آخرت حفظ مى کند) و فجور و بى تقوایى، حصارى است سُست و بى دفاع که ساکنانش را (از خطرها) بازنمى دارد و کسى را که به آن پناه برد حفظ نمى کند. آگاه باشید! با تقوا مى توان نیش زهرآلود گناهان را قطع کرد وبا یقین، به برترین مرحله مقصود رسید. بندگان خدا! خدا را خدا را در نظر