معارف بوک

بخش چهارم
وَ إِنْ شِئْتَ ثَنَّیْتُ بِمُوسَى کَلِیمِ آللهِ (علیه السلام) حَیْثُ یَقُولُ: (رَبِّ إِنِّى لِمَا أَنزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ). وَ آللهِ، مَا سَأَلَهُ إِلاَّ خُبْزآ یَأْکُلُهُ، لِأَنَّهُ کَانَ یَأْکُلُ بَقْلَةَ اَلْأَرْضِ، وَ لَقَدْ کَانَتْ خُضْرَةُ آلْبَقْلِ تُرَى مِنْ شَفِیفِ صِفَاقِ بَطْنِهِ، لِهُزَالِهِ وَ تَشَذُّبِ لَحْمِهِ.
وَ إِنْ شِئْتَ ثَلَّثْتُ بِدَاوُودَ (علیه السلام) صَاحِبِ آلْمَزَامِیرِ، وَ قَارِىءِ أَهْلِ آلْجَنَّةِ، فَلَقَدْ کَانَ یَعْمَلُ سَفَائِفَ آلْخُوصِ بِیَدِهِ، وَ یَقُولُ لِجُلَسَائِهِ: أَیُّکُمْ یَکْفِینِی بَیْعَهَا! وَ یَأْکُلُ قُرْصَ الشَّعِیرِ مِنْ ثَمَنِهَا.
وَ إِنْ شِئْتَ قُلْتُ فِی عِیسَى بْنِ مَرْیَمَ (علیه السلام)، فَلَقَدْ کَانَ یَتَوَسَّدُ آلْحَجَرَ، وَ یَلْبَسُ آلْخَشِنَ، وَ یَأْکُلُ آلْجَشِبَ، وَ کَانَ إِدَامُهُ آلْجُوعَ، وَ سِرَاجُهُ بِاللَّیْلِ آلْقَمَرَ، وَ ظِلالُهُ فِی الشِّتَاءِ مَشَارِقُ اَلْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا، وَفَاکِهَتُهُ وَرَیْحَانُهُ مَا تُنْبِتُ اَلْأَرْضُ لِلْبَهَائِمِ؛ وَ لَمْ تَکُنْ لَهُ زَوْجَةٌ تَفْتِنُهُ، وَ لا وَلَدٌ یَحْزُنُهُ، وَ لا مَالٌ یَلْفِتُهُ، وَ لا طَمَعٌ یُذِلُّهُ، دَابَّتُهُ رِجْلاهُ، وَ خَادِمُهُ یَدَاهُ!
ترجمه
اگر بخواهى، دومین نفر یعنى موساى کلیم (علیه السلام) را به تو معرفى مى کنم، آنگاه که عرضه داشت: پروردگارا! به آنچه به من از نیکى عطا کنى نیازمندم. به خدا سوگند! موسى (علیه السلام) غیر از قرص نانى که بخورد از خدا نخواست؛ زیرا وى (از زمانى که از مصر فرار کرد و به سوى مدین آمد) از گیاهان زمین تغذیه مى کرد تا آن جا که براثر لاغرى شدید و تحلیل رفتن گوشت بدن او رنگ سبز گیاه از پشت پرده شکمش آشکار بود.