صفحه ٣٢٠

شرح و تفسیر
سیره پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در برابر دنیاپرستان

مى دانیم که خداوند پیامبران خود را از جنس بشر قرار داد تا بتوانند الگو وسرمشق در همه زمینه ها باشند؛ چرا که اگر از جنس فرشته و مانند آن بودند هرگز چنین مطلبى ممکن نبود و مهم ترین برنامه انبیا که تعلیمات عملى آن هاست به تعطیلى مى گرایید.
گوینده، هرقدر توانا و نویسنده هر قدر فصیح و بلیغ باشد، تأثیر پند و اندرزهایش هرگز به اندازه سرمشق هاى عملى نیست و آنچه مردم از اعمال پیشوایان الهى بهره مى گیرند قابل مقایسه با چیزى که از سخنانشان استفاده مى کنند نیست؛ به همین دلیل، امام (علیه السلام) براى مبارزه با دنیاپرستىِ دلباختگان به دنیا، نه در آن زمان، بلکه در هر دورانى، به سراغ برنامه عملى آن ها مى رود و بعد از ذکر چند نمونه از انبیاى پیشین به سراغ زندگى پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که از همه آموزنده تر است، مى رود و پیش از ذکر جنبه هاى عملى به دیدگاه هاى پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره دنیا اشاره مى فرماید.
ابتدا مى فرماید: «(تو اى مسلمان!) به پیامبر پاک و پاکیزه ات (صلی الله علیه و آله) تأسّى جوى؛ زیرا در او سرمشقى است براى آن کس که مى خواهد تأسّى جوید و رابطه اى است عالى براى کسى که بخواهد به او مربوط شود، محبوب ترین بندگان نزد خدا کسى است که به پیامبرش تأسّى جوید و درپى او گام بردارد»؛ (فَتَأَسَّ بِنَبِیِّکَ اَلْأَطْیَبِ اَلْأَطْهَرِ(صلی الله علیه و آله) فَإِنَّ فِیهِ أُسْوَةً لِمَنْ تَأَسَّى، وَ عَزَاءً لِمَنْ تَعَزَّى. وَ أَحَبُّ آلْعِبَادِ إِلَى آللهِ آلْمُتَأَسِّی بِنَبِیِّهِ، وَ آلْمُقْتَصُّ(1) لِأَثَرِهِ).