ب) مقدّس و پاک بودن شریعت الهى؛
ج) بى ارزش بودن زندگى دنیا؛
د) تکالیفى که بر حاکمان واجب است؛
8. مزامیر دعا براى گنهکاران (باید توجّه داشت که اکثر این مزامیر منسوب به داود (علیه السلام) است؛ نه همه آن ها).(1)
2. نغمه داودى
از بعضى آیات و روایات استفاده مى شود که حضرت داود (علیه السلام) نغمه بسیار زیبایى داشت؛ آن گونه که نه تنها انسان ها مجذوب صوت زیباى او مى شدند، بلکه هنگامى که در محراب عبادت مشغول مناجات مى شد، پرندگان نیز مى آمدند و در کنار یا بر بدن او مى نشستند.
و از آن جا که بهشت، کانون بهترین هاست در خطبه مزبور نقل شده که داود (علیه السلام) قارى اهل بهشت است.
«ابن ابى الحدید» نیز به روایتى اشاره مى کند که همین معنا را در بر دارد؛ مى گوید: «وَرَدَ فِی الْخَبَرِ: داوُدُ قارِىءُ أَهْلِ الْجَنَّةِ؛ داود (علیه السلام) قارى بهشتیان است».(2)
3. زهد انبیا
درباره این که چرا این پیامبران بزرگ این گونه زندگى را بر خود تنگ مى گرفتند، به طورى که براى هیچ یک از ما قابل تحمّل نیست، سخنى داریم که در پایان خطبه پس از شرح زهد پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بیان خواهد شد.