صفحه ٣١٧

نکته ها
1. مزامیر داود (علیه السلام)

«مزامیر» جمع «مزمور» به معناى سرودهایى است که با آهنگ مخصوص خوانده مى شود و مزامیر داود (علیه السلام) اشعار روحانى، مناجات ها و پند و اندرزهایى بود که حضرت داود (علیه السلام) با صداى زیبایش مى خواند تا بر دل ها بهتر نشیند.(1)
مزامیر داود (علیه السلام) که اکنون جزء کتب عهد عتیق است از پنج کتاب تشکیل شده و در آخر هر کتاب، لفظ «آمین» تکرار شده است و اغلب پژوهشگران بر آن اند که این لفظ را جمع کنندگان کتاب در آخر هر کتاب افزوده اند (باید توجّه داشت که مزامیر فعلى موجود در کتاب مقدّس، کلمه آمین ندارد).
به هر حال، کتاب اوّل 41 مزمور است؛ کتاب دوم 31؛ کتاب سوم و چهارم هر یک 17 مزمور و کتاب پنجم 44 مزمور دارد.
محتوا و مفاهیم مزامیر در یک جمع بندى، در عناوین زیر خلاصه مى شود:
1. مزامیر حمد و تسبیح که شامل تعدادى مزمور است.
2. مزامیر شکر که در برابر الطاف الهى به انسان ها، گفته شده است.
3. مزامیر مربوط به توبه.
4. مزامیر سیاحت (درباره سرگذشت کسانى که مشمول عنایت یا غضب خداوند شدند).
5. مزامیر تاریخى که درمورد الطاف و رحمت خداوند به قوم بنى اسرائیل است.
6. مزامیر نبوّتى که بر اساس وعده خدا به داود (علیه السلام) و فرزندان اوست.
7. مزامیر تعلیمى که شخص داود (علیه السلام) را به این امور سفارش مى کند:
الف) خصایص عادلان و ویژگى هاى شریران؛