صفحه ٢٠٩

بخش سوم
منه: قَدْ شَخَصُوا مِنْ مُسْتَقَرِّ الْأَجْدَاثِ، وَ صَارُوا إِلَى مَصَائِرِ آلْغَایَاتِ. لِکُلِّ دَارٍ أَهْلُهَا لا یَسْتَبْدِلُونَ بِهَا وَ لا یُنْقَلُونَ عَنْهَا.
وَ إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ آلنَّهْیَ عَنِ آلْمُنْکَرِ، لَخُلُقَانِ مِنْ خُلُقِ آللهِ سُبْحَانَهُ؛ وَ إِنَّهُمَا لا یُقَرِّبَانِ مِنْ أَجَلٍ، وَ لا یَنْقُصَانِ مِنْ رِزْقٍ. وَ عَلَیْکُمْ بِکِتَابِ آللهِ، «فَإِنَّهُ آلْحَبْلُ آلْمَتِینُ، وَ النُّورُ آلْمُبِینُ»، وَ الشِّفَاءُ النَّافِعُ، وَ الرِّیُّ آلنَّاقِعُ، وَ آلْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّکِ، وَ النَّجَاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ. لا یَعْوَجُّ فَیُقَامَ، وَ لا یَزِیغُ فَیُسْتَعْتَبَ، «وَ لا تُخْلِقُهُ کَثْرَةُ الرَّدِّ»، وَ وُلُوجُ آلسَّمْعِ. «مَنْ قَالَ بِهِ صَدَقَ، وَ مَنْ عَمِلَ بِهِ سَبَقَ».
ترجمه
آنان از قرارگاه قبرها خارج مى شوند و به سوى آخرین منزل رهسپار مى گردند. هر یک از خانه ها (ى بهشت و دوزخ) ساکنانى دارد که نه آن را به خانه دیگر تبدیل مى کنند و نه از آن به جایى دیگرى انتقال مى یابند.
به یقین، امر به معروف و نهى از منکر، دو صفت از صفات خداوند سبحان است و عمل به آن دو، نه از عمر کسى مى کاهد و نه روزى کسى را کم مى کند. کتاب خدا را محکم بگیرید؛ چرا که رشته اى است مستحکم و نورى است آشکار؛ شفابخش و پرمنفعت است و سیراب کننده و فرونشاننده عطش (تشنگان حقّ). تمسّک جویان را حفظ مى کند و نجات بخش کسانى است که به دامنش چنگ زنند. کژى در آن راه ندارد تا آن را راست کنند و هرگز راه خطا نمى پوید تا به راه حقّش بازگردانند. خواندن و شنیدن مکرّرش سبب کهنگى آن نمى گردد، آن کس که با قرآن سخن بگوید راست مى گوید، و آن کس که به آن عمل کند به پیش مى رود.