معارف بوک

1ـ وَالَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الاِْثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ اِذا ما غَضِبُوهُمْ یَغْفِروُنَ. (شورى ـ 37)
2ـ اَلَّذینَ یُنْفِقُونَ فِى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظِ وَ الْعافِینَ عَنِ النّاسِ و اللّه یُحِبُّ الُْمحْسِنینَ. (آل عمران ـ 134)
3ـ وَذَاالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیَهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّىِ کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ. (انبیاء ـ 87)
4ـ اِنَّ اِبْراهیمَ لاََوّاهٌ حَلِیمٌ. (توبه ـ 114)
5ـ اِنَّ اِبْراهیمَ لَحَلیمٌ اَوّاهٌ مُنِیبٌ. (هود ـ 75)
6ـ فَبَشَّرْناهُ بِغُلام حَلیم. (صافات ـ 101)
7ـ وَ اِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً. (فرقان ـ 63)
8ـ خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ اَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِینَ. (اعراف ـ 199)
ترجمه
1ـ همان کسانى که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب مىورزند، و هنگامى که خشمگین شوند عفو مى کنند.
2ـ همانها که در توانگرى و تنگ دستى انفاق مى کنند و خشم خود را فرو مى برند و از خطاى مردم در مى گذرند و خدا نیکوکاران را دوست دارد.
3ـ ذالنون (یونس) را (به یادآور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت، و چنین مى پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت (اما موقعى که در کام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمت ها (ى متراکم) صدا زد (خداوندا) جز تو معبودى نیست منزهى تو، من از ستمکاران بودم.
4ـ به یقین ابراهیم مهربان و بردبار بود.
5ـ چرا که ابراهیم بردبار و دلسوز و بازگشت کننده (به سوى خدا) بود.