5ـ اِنّا عَرَضْنا الاَْمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الاَْرْضِ وَ الْجِبالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَحْمِلْنَها وَ اَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَها الاِنْسانُ اِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولا. (احزاب ـ 72)
ترجمه:
1ـ و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت مى کنند.
2ـ خداوند به شما فرمان مى دهد که امانتها را به صاحبانش بدهید! و هنگامى که میان مردم داورى مى کنید، به عدالت داورى کنید! خداوند، اندرزهاى خوبى به شما مى دهد خداوند شنوا و بیناست.
3ـ اى کسانى که ایمان آورده اید! به خدا و پیامبر خیانت نکنید و (نیز) در امانات خود خیانت روا مدارید در حالى که مى دانید.
4ـ ... و باید کسى که امین شمرده شده (و بدون گروگان چیزى از دیگرى گرفته) امانت (و بدهى خود را به موقع) بپردازد و از خدائى که پروردگار او است بپرهیزد... .
5ـ ما امانت (تعهد، تکلیف، و ولایت الهیه) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشتیم آنها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسیدند، اما انسان آن را بر دوش کشید او بسیار ظالم و جاهل بود (چون قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد!).
تفسیر و جمع بندی
در نخستین آیه اوصاف برجسته مؤمنان راستین، ضمن بشارت دادن آنها به فلاح و رستگارى بیان شده است، و بعد از بیان اهمیت نماز و اعراض از لغو و بیهودگى و پرداختن زکات و پرهیز از هر گونه انحراف جنسى در پنجمین و ششمین توصیف اشاره به مسأله حفظ امانت و پاى بندى به عهد و پیمان کرده مى فرماید: «مؤمنان کسانى هستند که امانت ها و عهد خود را رعایت مى کنند».
(وَالَّذِینَ هُمْ لاَْماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ).
همین تعبیر در سوره معارج آیه 32 ضمن اوصاف انسان هاى شایسته بیان شده