معارف بوک

(که دیگرى آن را نشنود) آن بمنزله امانت است (و افشاء این سرّ همچون خیانت در امانت است).{1}
2ـ در حدیثى از امیرمؤمنان على (علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ اَفْشى سِرّاً اِسْتَودَعَهُ فَقَدْ خانَ; هر کس سرّى را که به او سپرده شده فاش کند خیانت کرده است.{2}
3ـ در حدیث دیگرى از همان حضرت مى خوانیم: «مَنْ کَشَفَ حِجابَ اَخِیْهِ اِنْکَشَفَ حِجابَ بَیْتِهِ; کسى که پرده از روى اسرار برادر مسلمانش بردارد خداوند عیوب اسرار او را بر ملا مى کند».{3}
4ـ در حدیث دیگرى از امیرمؤمنان (علیه السلام) مى خوانیم: «جُمِعَ خَیْرُ الدُّنیا وَ الآخرةِ فِى کِتْمانِ السِرِّ وَ مُصادِقَةُ الأخْیارِ وَ جَمِیعَ الشَّرِ فِى الأذاعَةِ وَ مُواخاةُ الأَشرار; تمام خیر دنیا و آخرت در دو چیز جمع شده; در رازدارى و دوستى با نیکان و تمام بدى ها در دو چیز جمع است افشاى سرّ و دوستى با بدان».{4}
البته کتمان سر ممکن است اشاره به کتمان سرّ خویشتن باشد ولى اطلاق حدیث شامل کتمان اسرار خویش و دیگران هر دو مى شود.
5ـ در حدیث دیگرى مى خوانیم که پیامبر (صلى الله علیه وآله) در مواعظ خویش به ابوذر چنین فرمود: «یا اَباذَرُ اَلَْمجالِسُ بِالاَْمانَةِ، وَ اِفْشاءُ سِرِّ اَخیکَ خِیانَةٌ، فَاجْتَنِبْ ذلِکَ; جلسات خصوصى امانت است، و افشاء سرّ برادر مؤمن خیانت مى باشد، از آن بپرهیز».{5}

* * *

رازدارى شاخه هاى متعددى دارد:
1ـ حفظ اسرار دیگران;
2ـ حفظ اسرار خویشتن;
3ـ حفظ اسرار اولیاء دین;