صفحه ٥٢٤

شرح و تفسیر
مسیر حق را بشناسید

از آن جا که قرآن مجید مهم ترین منبع تعلیمات اسلام و بیان کننده همه نیکى هاست، امام (علیه السلام) قبل از هر چیز، مردم را به سوى قرآن و عمل به دستورات آن فرامى خواند؛ مى فرماید: «خداوند سبحان، کتابى هدایتگر (براى انسان ها) فرستاد که نیکى ها و بدى ها را در آن تبیین فرموده است؛ بنابراین (عذر و بهانه اى براى هیچ کس باقى نمانده است)، راه خیر و نیکى را در پیش گیرید، تا هدایت شوید و از شرّ و بدى روى گردانید تا در طریق مستقیم قرار گیرید»؛ (إِنَّ آللهَ سُبْحَانَهُ أَنْزَلَ کِتَابآ هَادِیآ بَیَّنَ فِیهِ آلْخَیْرَ وَ آلشَّرَّ؛ فَخُذُوا نَهْجَ(1) آلْخَیْرِ تَهْتَدُوا، وَ آصْدِفُوا(2) عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا).
این سخن دلالت مى کند که اصول تمام نیکى ها و بدى ها، واجبات و محرمات، فضایل و رذایل، و اعتقادات صحیح و انحرافى، در قرآن مجید بیان شده و در واقع تعبیر دیگرى از (تِبْیَانآ لِّکُلِّ شَىْءٍ) است که در خود قرآن آمده؛ هر چند شرح آن ها به سنّت و تفسیر معصومین (علیهم السلام) واگذار شده است.
در ادامه این سخن، امام (علیه السلام) از میان تمام نیکى ها فرائض و واجبات را برگزیده و بر آن تأکید مى کند؛ مى فرماید: «واجبات! واجبات! در انجام دادن آن ها براى خدا کوتاهى نکنید که شما را به سوى بهشت مى برد»؛ (آلْفَرَائِضَ آلْفَرَائِضَ! أَدُّوهَا إِلَى آللهِ تُؤَدِّکُمْ إِلَى آلْجَنَّةِ).
اشاره به این که خیراتى که قرآن به آن دعوت کرده بر دو گونه است: واجبات و غیر واجبات (مستحبّات و فضایل)؛ شما باید قبل از هرچیز نیروى خود را صرف اداى واجبات کنید. هرگاه نیرویى افزون بر آن داشتید به سراغ مستحبّات