بخش چهاردهم
وَ مِنْهُمْ مَنْ هُوَ فِی خَلْقِ الْغَمَام ِالدُّلَّحِ، وَ فِی عِظَمِ الْجِبَالِ الشُّمَّخِ، وَ فِی قَتْرَةِ الظَّلَامِ الْأَیْهَمِ، وَ مِنْهُمْ مَنْ قَدْ خَرَقَتْ أَقْدَامُهُمْ تُخُومَ الْأَرْضِ السُّفْلَى، فَهِیَ کَرَایَاتٍ بِیضٍ قَدْ نَفَذَتْ فِی مَخَارِقِ الْهَوَاءِ، وَ تَحْتَهَا رِیحٌ هَفَّافَةٌ تَحْبِسُهَا عَلَى حَیْثُ انْتَهَتْ مِنَ الْحُدُودِ الْمُتَنَاهِیَةِ، قَدِ اسْتَفْرَغَتْهُمْ أَشْغَالُ عِبَادَتِهِ، وَ وَصَلَتْ حَقَائِقُ الْإِیمَانِ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ مَعْرِفَتِهِ، وَ قَطَعَهُمُ الْإِیقَانُ بِهِ إِلَى الْوَلَهِ إِلَیْهِ، وَ لَمْ تُجَاوِزْ رَغَبَاتُهُمْ مَا عِنْدَهُ إِلَى مَا عِنْدَ غَیْرِهِ.
ترجمه
گروهى از آن ها در درون ابرهاى پرآب و بر فراز کوه هاى عظیم و مرتفع و در پوشش تاریکى هاى شدید قرار دارند و گروهى دیگر از آن ها قدم هایشان تا قعر زمین پایین رفته و (قامت آن ها) همچون پرچم هاى سفیدى دل هوا را شکافته ودر زیر آن بادهایى است که با سرعت و نظم حرکت مى کند و آن ها را در مرزهاى معیّنى نگه مى دارد؛ اشتغال به عبادت پروردگار، تمام وجودشان را پر کرده است، و حقیقت ایمان، میان آنان و معرفت خدا پیوند داده، و یقین به پروردگار، آن ها را تا سرحدّ عشق به او پیش برده است، و به دلیل علاقه اى که به آنچه نزد خداست دارند به چیزى که نزد غیر اوست، نمى اندیشند.
شرح و تفسیر
فرشتگانى که امور جهان را تدبیر مى کنند
در این بخش از خطبه، امام (علیه السلام) بعد از شرح حال فرشتگان وحى، به شرح