بخش سوم
و منها فى صفة الجنّة
دَرَجَاتٌ مُتَفَاضِلاتٌ، وَ مَنَازِلُ مُتَفَاوِتَاتٌ، لاَیَنْقَطِعُ نَعِیمُهَا، وَ لاَیَظْعَنُ مُقِیمُهَا، وَ لاَیَهْرَمُ خَالِدُهَا، وَ لاَیَبْأَسُ سَاکِنُهَا.
ترجمه
(جملات زیر) بخش دیگرى از این خطبه است که بهشت را توصیف مى کند. در آن جا درجاتى است که یکى از دیگرى برتر و منزلگاه هایى است که با هم متفاوت است. نعمت هایش جاودان است و هرگز قطع نمى شود و ساکنانش از آن کوچ نمى کنند و آنان که در آن جاى دارند، پیر نمى شوند و گرفتار شداید نمى گردند.
شرح و تفسیر
درجات بهشتى
در بخش پایانى این خطبه، امام (علیه السلام) به دنبال اشاره هاى بیم دهنده اى که در بخش سابق بود، سخن از نعمت هاى روح پرور بهشت و عنایات پایدار پروردگار به بهشتیان، مى گوید، تا انذار را با بشارت بیامیزد و اسباب خوف و رجا را در کنار هم قرار دهد، تا در نتیجه، انگیزه هاى حرکت به سوى کمالات و سیر الى اللّه از هر نظر کامل گردد. مى فرماید: «در آن جا درجاتى است که یکى از دیگرى برتر و منزلگاه هایى است که با هم متفاوت است»؛ (دَرَجَاتٌ مُتَفَاضِلاتٌ، وَ مَنَازِلُ مُتَفَاوِتَاتٌ).