به همین دلیل، در بعضى از آیات قرآن مى بینیم که خداوند به مشورت با زنان، بها داده و آن را کار پسندیده اى معرفى مى کند. در مورد گرفتن کودک از شیر در سوره بقره مى خوانیم: (فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَ تَشَاوُرٍ فَلا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا)؛ «اگر آن دو با رضایت یکدیگر و مشورت بخواهند کودک را (زودتر) از شیر بازگیرند، گناهى بر آن ها نیست».(1)
نکته ها
1. تفاوت ها و یکسانى هاى زنان و مردان
همواره در میان دانشمندان بر سر این موضوع جرّ و بحث وجود داشته که آیا زن و مرد واقعآ ازنظر آفرینش و جنبه هاى حقوقى یکسان اند یا متفاوت؟ و غالبآ عقیده بر این بوده که ازنظر ساختمان جسمانى و جنبه هاى عاطفى و عقلانى تفاوت هایى در میان آن ها وجود دارد بى آن که این تفاوت ها از شخصیّت زن بکاهد و یا بر شخصیّت مرد بیفزاید؛ ولى بى شک این تفاوت مى تواند سبب تفاوت مسئولیت هاى آن ها در اجتماع شود.
از نظر اجتماعى، بسیارى معتقد به مردسالارى بودند که این تفکّر افراطى سبب شده گروهى راه مخالف آن را در پیش گیرند و معتقد به زن سالارى شوند. جمعى نیز این هر دو روش را نفى کرده و روش منطقى انسان سالارى را برگزیده اند.
آنچه از منابع اسلامى و منطق عقل، در این زمینه استفاده مى شود این است که شخصیّت انسان داراى سه بُعد است:
1. بعد انسانى و الهى.
2. بعد علمى و فرهنگى.
3. بعد اقتصادى.