صفحه ٤٣٣

بخش دوم
فَاعْتَبِرُوا عِبَادَ اللَّهِ! وَ اذْکُرُوا تِیکَ الَّتِی آبَاؤُکُمْ وَ إِخْوَانُکُمْ بِهَا مُرْتَهَنُونَ، وَ عَلَیْهَا مُحَاسَبُونَ. وَ لَعَمْرِی مَا تَقَادَمَتْ بِکُمْ وَ لَا بِهِمُ الْعُهُودُ، وَ لَا خَلَتْ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمُ الْأَحْقَابُ وَ الْقُرُونُ [الدّهور]، وَ مَا أَنْتُمُ الْیَوْمَ مِنْ یَوْمَ کُنْتُمْ فِی أَصْلَابِهِمْ بِبَعِیدٍ. وَ اللَّهِ مَا أَسْمَعَکُمُ الرَّسُولُ شَیْئاً إِلَّا وَ هَا أَنَا ذَا مُسْمِعُکُمُوهُ وَ مَا أَسْمَاعُکُمُ الْیَوْمَ بِدُونِ أَسْمَاعِکُمْ بِالْأَمْسِ. وَ لَا شُقَّتْ لَهُمُ الْأَبْصَارُ، وَ لَا جُعِلَتْ لَهُمُ الْأَفْئِدَةُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ، إِلَّا وَ قَدْ أُعْطِیتُمْ مِثْلَهَا فِی هَذَا الزَّمَانِ [الأوان]. وَ وَ اللَّهِ مَا بُصِّرْتُمْ بَعْدَهُمْ شَیْئاً جَهِلُوهُ، وَ لَا أُصْفِیتُمْ بِهِ وَ حُرِمُوهُ، وَ لَقَدْ نَزَلَتْ بِکُمُ الْبَلِیَّةُ جَائِلًا خِطَامُهَا، رِخْواً بِطَانُهَا، فَلَا یَغُرَّنَّکُمْ مَا أَصْبَحَ فِیهِ أَهْلُ الْغُرُورِ، فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ، إِلَى أَجَلٍ مَعْدُود.
ترجمه
اى بندگان خدا! عبرت گیرید، و شرایطى را که پدران و برادرانتان (که از جهان رخت بربسته اند) در گروى آن هستند و در برابر آن محاسبه مى شوند، به یاد آرید. به جانم سوگند! پیمان ویژه اى با شما و آن ها بسته نشده است (و هیچ کس از مجازات الهى مصونیت ندارد) و هنوز روزگار زیادى میان من و شما و آن ها فاصله نیفتاده است و امروزِ شما از آن روز که در صلب آن ها بودید، زیاد دور نیست (و چیزى نمى گذرد که راهى دیار عدم مى شوید)، به خدا سوگند! رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چیزى به آن ها گوشزد نکرد، مگر این که من همان را به شما گوشزد مى کنم و شنوایى امروز شما از شنوایى دیروزتان کمتر نیست؛ چشم ها