جلسه هشتم
بسم اللّه الرحمن الرحيم
الحمدللّه رب العالمين وصلى اللّه على سيدنا محمد وآله الطاهرين
در گفتارهاى قبلى، «نظام ارزشى اسلام» تا حدودى توضيح داده شده و اجمالا به اين نتيجه رسيديم كه: اساس ارزش، در نظام اخلاقى و ارزشى اسلام قرب به خداى متعال است و در اين زمينه دو موضوع كه به تبيين بيشترى نياز داشتند، مطرح شدند و در مورد آنها نيز توضيحاتى كوتاه داده شد: 1. اينكه مفهوم قرب چيست و منظور از قرب به خدا، كدامين معناست 2. چرا «قرب به خدا» موجب ارزشمند شدن انسان مى‌شود. ديدگاه ما در مورد معناى درست «قرب» تبيين شد، اما در اين زمينه تفسيرهاى ديگرى نيز وجود دارد.
تفسيرى ديگر از «قرب»، نزديكى به كمال مطلق با كسب هر كمال!
يكى از ديدگاه‌ها در مورد قرب خدا اين است كه: چون خداى متعال كمال مطلق و بى‌نهايت است، انسان با كسب هرگونه كمالى به كمال مطلق نزديك مى‌شود؛ يعنى كسب هر كمالى فاصله او را با خدا كمتر مى‌كند اگرچه هيچ وقت به او نمى‌رسد. بنابراين، اگر كسى قدرت، علم، جمال و ... كسب كند، از هر نوع كه باشد، خود را به خدا نزديك‌تر كرده است. در اين ديدگاه، هر امر وجودى كه نوعى كمال به حساب آيد موجب قرب به خدا مى‌شود، پهلوانى كه با تلاش و كوشش، قدرت و زوربازويى را كسب كرده، عالمى كه از دانشى برخوردار شده، صنعت‌گرى كه به فن