صفحه ١٠٩

جلسه پنجم

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين و صلى الله على محمد و آله الطاهرين المعصومين
 
 سرشت انسان
موضوع بحث، سرشت انسان است. محور سخن در باب سرشت انسان اين است كه: آيا انسان از نظر ذات و سرشت، خوب آفريده شده است يا برعكس، سرشت انسان زشت و پليد است؛ يا اينكه انسان ذاتاً نه خوب است و نه بد، بلكه ذات انسان از اين نظر خنثى است و يا اينكه سرشت انسانها به صورت متفاوت آفريده شده است بعضى‌ها ذاتاً «خير» و گروهى ديگر ذاتاً «شرند».
   قبل از ورود در بحث، لازم است خلاصه مقدمه‌اى را كه در مبحث پيشين درباره خير و شر ذكر كرديم يادآورى نماييم و اين موضوع را روشن كنيم كه اصولا «خير» چيست و «شر» كدام است، سپس با وضوح بيشترى به اين بحث بپردازيم كه حال آيا سرشت انسان خير است يا شر.
 
 كاربرد خير و شر
حاصل سخن درباره خير و شر اين است كه ما مفهوم خير را تقريباً به سه صورت استعمال مى‌كنيم 1. خير اصيل وفى نفسه 2. خير نسبى يا مقايسه‌اى 3. خير اخلاقى يا ارزشى.
   خير اصيل به اين معناست كه: اگر موجودى را فى نفسه در نظر بگيريم و وجود