صفحه ٨١

در بُعد اوّل که عمده ترین ارزش هاى انسانى در آن مطرح است، فرقى میان مرد و زن نیست، هر دو در پیشگاه خدا یکسان اند و هر دو مى توانند راه قرب الى اللّه را تا بى نهایت ادامه دهند و به تعبیر دیگر، راه تکامل براى هر دو به طور یکسان فراهم شده است.
لذا خطابات قرآنى در این زمینه شامل هر دو، به طور مساوى است.
در یک جا مى خوانیم: (مَنْ عَمِلَ صَالِحآ مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ)؛ «هرکس کار شایسته اى انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى که مؤمن است، به طور مسلم او را به حیاتى پاک زنده مى داریم؛ و پاداش آن ها را مطابق بهترین اعمالى که انجام مى دادند، خواهیم داد».(1)
در جاى دیگر مى فرماید: (إِنَّ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَ الْقَانِتَاتِ وَ الصَّادِقینَ وَ الصَّادِقَاتِ... أَعَدَّ اللّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْرآ عَظِیمآ)؛ «به یقین مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان باایمان و زنان باایمان، مردان مطیع (فرمان خدا) و زنان مطیع (فرمان خدا)، مردان راستگو و زنان راستگو... خداوند براى همه آنان مغفرت و پاداش عظیمى فراهم ساخته است».(2)
آیه شریفه (إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللّهِ أَتْقیکُمْ)(3) نیز معیار را قرب به پروردگار قرار مى دهد، از هر کس که باشد بى آن که جنسیّتِ مرد و زن در آن دخیل باشد.
و همچنین آیات دیگر که ذکر همه آن ها به طول مى انجامد.
در روایات اسلامى نیز این حقیقت به خوبى نمایان است. در حدیثى که مرحوم کلینى در کتاب کافى آورده، مى خوانیم: «خواهر رضاعى پیامبر (صلی الله علیه و آله)