کرديم، تا در شرايط انصراف نسبي روح از بدن، روح به آرامش خود برگردد و با توجه دوباره به بدن ديگر آن عضوِ خاص گرفتار آن درد نشود.
پس دردها و ناراحتي‌ها اعم از آن که در اثر ضرباتي باشد که به بدن وارد مي‌شود و يا در اثر فشارهايي باشد که به روح وارد مي‌گردد و در بدن سرايت مي‌کند، همه و همه مربوط به روح است و ريشه در تعلق روح به بدن دارد، هر چند که در هر دو حال چنانچه وضع بدن را در شرايط مناسب قرار دهيم در کم کردن فشار بر روح مؤثر خواهد بود، زيرا در هر حال بدن بستر و محل تدبير روح است و اگر در شرايط مناسبي از نظر نوع غذا و استراحت و غيره قرار داشته باشد موجب آرامش روح مي‌گردد.
از آيت‌الله‌حسن‌حسن‌زاده‌آملي«حفظه‌الله» تقاضا كرديم كتابي را معرفي نمايند تا بخوانيم. فرمودند: «برويد و خودتان را ورق بزنيد!». من هم پيشنهاد مي‌كنم كه روي اين بحث كار شود. مطالعه زيادي هم لازم نيست. اين بحث‌ها مقداري «توجه» و مقداري «خلوت» مي‌طلبد. با ورق زدن كتابِ نفسِ «خود» و سير در خود، آهسته آهسته انسان متوجه مي‌شود كه «خود»ش غير از اين چيستي‌ها است و إن‌شاءالله راه اتصال به حق برايش گشوده مي‌شود.
خدا با رحمت خودش به ما توفيق دهد كه براي شناختن «او»- آن‌گونه كه خودش مي‌پسندد- نوري از فيض عظمايش به قلب ما بيفتد.
«والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته»