نكته دهم
شورش و زندگي
اگر انسان فهميد كه خداگونه است، خدا گونه زيست كردن براي او مشكل نخواهد بود، و شوريدن بر هر نارسايي كه راه جان او را به فراخناي حيات برين ميبندد براي او عين زندگي است. دعوت به قيامي كه آيه «اِنَّما اَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ، اَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْني وَ فُرادي»(1) به آن دعوت مينمايد، معناي زندگي ميگردد، و نميتواند بهطور جمعي يا فردي به قيام قيّوم هستي، در سراسر زندگي قائم نباشد، چنين انساني، انسان نشسته و فرو رفته و خاكستر شده نيست، انسان ايستاده و قيام كرده است، در همه جا و همه وقت و در مقابل همه موانع.
بخت جوان يار ماست، دادن جان کار ما است قافلهسالار ما، فخر جهان مصطفي است