معارف بوک

 و لگن بياورند و دائم به ميهمان بگويند دست‌هايتان را بشوييد. يعني موضوع اصلي گم شده و موضوع فرعي جايگزين آن شده است.
  گمشدة ما چيست؟
  حضرت علي‏(علیه السلام) مي‏فرمايد: «عَجِبْتُ لِمَنْ يَنْشُدُ ضالَّتَهُ وَ قَدْ اَضَلَّ نَفْسَهُ فَلا يَطْلُبُها»(3) در شگفتم از كسي كه با تلاش فراوان گمشده‏اش را مي‏جويد در حالي كه خود را گم كرده و در جستجوي آن نيست.
  عجيب است كه انسان چيزي را گم مي‏كند و در همه جا به دنبال آن مي‏گردد، ولي خودش را كه گم مي‏كند و اصلاً دنبال خودش نمي‏گردد. شايد هنوز براي عزيزان درست روشن نشده است كه انسان چگونه خودش را گم مي‏كند، مگر مي‏شود كسي خودش را گم كند؟ اگر نظرتان باشد در اول همين سلسله بحث‌ها داستاني را عرض کردم که دو نفر در شهري به ايستگاه قطار رفتند براي اين‌كه بليطي تهيه كنند، رفتند بليطي خريدند، كمي صبر كردند ديدند قطار نيامد و كمي طول كشيد، گفتند مي‏رويم داخل كافه مي‏نشينيم و يك چائي مي‏خوريم تا قطار بيايد. وقتي مشغول حرف زدن شدند ناگهان يكي از آن دو به ديگري گفت: برويم ببينيم قطار نرفته باشد؟! وقتي رفتند و در مورد قطاري که بايد سوار مي‌شدند سئوال كردند، به آن‌ها گفته شد كه قطار شما نيم ساعت است كه رفته است. پرسيدند حالا چكار كنيم؟ گفتند اينجا هر ساعت يك قطار مي‏آيد. دوباره بليطي خريدند، يك مقدار كه ايستادند خسته شدند، گفتند مي‏رويم دم در كافه مي‏نشينيم تا قطار بيايد. نشستند و شروع به حرف زدن كردند. دوباره وقتي آمدند ديدند قطار