نزديک شده است و در آنجايي که خودش بايد در صحنه باشد، در خلأ بهسر ميبرد و در نتيجه انواع عذابها سر بر ميآورند.
عبور از دنيا، شرط آشتي با خدا
پيامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومين(علیهم السلام)در راستاي فاصله گرفتن از دنيا و نجات خود از ناخود، كمك زيادي به ما كرده و تذکرات مفيدي دادهاند که بنده يکي از آن تذکرات جامعي را که علی(علیه السلام) فرمودهاند با اين که کمي طولاني است عرض ميکنم به اميد آن که با تدبر بر روي آن بتوانيم برنامهي کاملي در مورد موضعگيري خود نسبت به دنيا به دست آوريم. امام علی(علیه السلام) فرمودند:
اي مردم من شما را از گرايش به دنيا باز ميدارم، دنيا شيرين و پر زرق و برق است، دنيا با شهوتها و هوسها در هم آميخته و به خاطر اينكه نفع آن زود بدست ميآيد مورد محبت قرار ميگيرد و با آمال و آرزوها آباد ميشود و با غرور و مكر و فريب خود را زينت ميدهد.
نعمتهاي دنيا پايدار نيست و مصيبتهايش از بين نميرود، دنيا مكار و فريبنده است و همواره زيان ميرساند، دنيا بين انسان و حق حائل ميگردد، زندگي دنيا پايانپذير و فانيشدني ميباشد، دنيا تمام ميگردد و از هم متلاشي ميشود، دنيا خورنده آدميان و نابودكننده آنان ميباشد، كساني كه به دنيا رسيدهاند و به منتهاي آرزوهاي خود نائل گشته اند و در آن حال از از اوضاع و احوال خود راضي ميباشند، ناگهان زندگي عوض ميشود و اوضاع بر ميگردد و دنيا آنها را واژگون ميكند و نميگذارد از زندگي لذت برند و خوش باشند.
... دنيا در روز خود را ميآرايد و به تو نزديك ميشود و شب هنگام چهره بر ميگرداند و خود را ناشناس جلوه ميدهد، اگر يك طرف دنيا شيرين و گوارا ميباشد طرف ديگرش زشت و تلخ و بيماريزا خواهد
آشتی با خدا
هستي انسان، مرگ نمي پذيرد