معارف بوک

ايمان بايد مطلق باشد
ايمان نسبت به همه متعلقاتى كه در گذشته براى آن بيان كرديم نظير: خداوند، ملائكه، كتب، رسل، روز جزا و غيره بايد مطلق باشد. بنابراين، اگر كسى بگويد: من به نبوّت پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)، ايمان دارم و به نبوّت ساير انبيا ايمان ندارم، يا بگويد: همه پيامبران را قبول دارم ولى فلان حكمى كه يكى از پيامبران آورده قبول ندارم، براى مؤمن بودنش كافى نيست و او كافر خواهد بود. از ديدگاه قرآن، ايمان نسبت به جميع انبيا و نسبت به جميع ما انزل الله و همچنين نسبت به جميع محتويات رسالت هر يك از پيامبران بايد مطلق باشد و تجزيه‌پذير نيست. و اگر كسى در ايمان به اينگونه موارد، تبعيض قائل شود، اين ايمان برايش مفيد نيست و در وصول وى به سعادت اخرويش تأثيرى ندارد. خداوند در اين زمينه در قرآن مجيد مى‌فرمايد:
«اَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْض فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ اِلاّ خِزْىٌ فِى الْحَيوةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ اِلى اَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَااللّهُ بِغافِل عَمّا تَعْمَلُونَ.»(1)
آيا به بخشى از كتاب ايمان مى‌آوريد و به بخشى از آن كفر مىورزيد، پس پاداش كسانى از شما كه اين كار را انجام دهند نيست مگر خوارى در زندگى دنيا و روز بازپسين به سخت‌ترين عذاب باز مى‌گردند و خداوند از آنچه انجام دهيد غافل نيست.
نيز مى‌فرمايد:
«اِنَّ الَّذينَ يَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ اَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُوْلُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْض وَ نَكْفُرُ بِبَعْض وَ يُريدُونَ اَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِكَ سَبيلا اُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقّاً وَ اَعْتَدْنا لِلْكافِرينَ عَذاباً مُهيناً.»(2)
حتماً كسانى كه به خداوند و فرستادگان او كفر مىورزند و مى‌خواهند ميان خداوند و فرستادگان وى جدايى افكنند و مى‌گويند: به بعضى ايمان آوريم و به بعضى كفر ورزيم و مى‌خواهند ميان آن راهى انتخاب كنند، آنان بحقّ، كافران هستند و ما براى كافران عذابى خفت‌انگيز آماده كرده‌ايم.
   اما اينكه اگر كسى در ايمان خود تبعيضى باشد چرا گرفتار شديدترين عذاب خواهد شد،