آن كه اسيران ما را آزاد كرد، صدام را هم زمين زد؟ وقتى متوجه چنين حضورى براى خداوند شديم به راحتى وعده ى او را كه مى فرمايد هر تمدنى كه چشم دلش كور شد نابود مى شود، باور مى كنيم.
در آيه ى بعد به پيامبرش مى فرمايد: «قُلْ يا ايهَاالنَّاسُ انَّما انَا لَكُمْ نَذيرٌ مُبينٌ»؛ بگو: اى مردم من شما را از عواقب زندگى كوردلانه و بى معنويت مى ترسانم، حال خود دانيد، «فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ»؛ «1» اگر مؤمن شويد و اعمالتان مطابق دستورات خداوند باشد، آن هايى كه ايمان آوردند و عمل مطابق شريعت انجام دادند، تمام گناهانشان بخشيده مى شود و از رزق كريم و معارف عاليه اى برخوردار مى شوند. «وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنَا مُعَاجِزِينَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ»؛ «2» و آن هايى كه كافر شوند و سعى كنند از اجراى آيات الهى جلوگيرى كنند، نهايت كارشان جهنم است.
وقتى از يك طرف متوجه روح ضد قدسى فرهنگ غرب شويم، و از طرف ديگر به وعده هاى الهى نسبت به ويرانى اين تمدن ايمان آوريم، بايد ابراهيم وار در سرزمين خشك فرهنگ غرب به فكر احياى تمدن اسلامى بود، و اين مسلم است كه تا دل از شيفتگى هاى دروغين غرب برنگيريم، خداوند نور هدايتِ ايجادِ تمدن اسلامى را به قلب ما نمى اندازد. بايد مواظب بود به وسيله ى غرب، فريب غرب را نخوريم، تا ايمان