يكى ديگر از ويژگى هاى تمدن كوردل اين است كه از نظام سرمايه دارى و قدرت به عنوان عامل بقاء پيروى مى كند. به عنوان نمونه لازم است توجهى به تمدن قوم نوح (ع) بكنيم. قرآن مى فرمايد: «قالَ نُوحٌ رَبِّ انَّهُمْ عَصَوْني وَ اتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يزِدْهُ مالُهُ وَ وَلَدُهُ الَّا خَساراً» «1»
حضرت نوح (ع) مى گويد: خداوندا! آنان در برابر من شوريده اند و كسانى را پيروى مى كنند كه مال و فرزند دارند، در حالى كه مال و فرزندشان براى آنان هيچ فايده اى ندارد. در توصيف منكران نبوت مى فرمايد: آنان به دنبال سرمايه داران قدرت طلب هستند كه چون بى دين اند اين مال و فرزند به نفعشان نيست. «2» سپس در ادامه آيه مى فرمايد ما به خاطر گناهشان كه پيروى از سرمايه داران قدرت طلب بود، آن ها را غرق كرديم. البته در اسلام، صِرف سرمايه دارى مذموم نيست بلكه سرمايه دارى كه به پشتوانه ى سرمايه اش روبه روى پيامبران بايستد مذموم است. همان گونه كه قرآن از قول حضرت نوح (ع) مى فرمايد: اينان در مقابل من از كسانى پيروى مى كنند كه مال و فرزند و قدرتشان نفعى براى آنان نداشته است. بنابراين علت نابودى ملت ها اين است كه چشم دلشان كور است و به سرمايه داران و قدرتمندانى كه به سرمايه و قدرت تكيه كرده اند، دل مى بندند.
به نظر مى رسد تمدن امروزِ جهان، شبيه تمدن هاى نابود شده تاريخ است و در مقايسه با صفات تمدن هايى كه انبياء به وجود آورده اند، داراى صفات تمدن هايى است كه نابود شده اند، و مى توان گفت: اين تمدنى كه متجددين شيفته آنند، در تاريخى كه قرآن از جهان به ما معرفى مى كند،