نمى فهمند چه چيزى را در اين روش ها از دست داده اند. فقط حيرت مى كنند كه يكى از اين ستون ها خيلى بلند است و ديگرى خيلى كوتاه است. بعد مى گويند: چيز عجيب و غريبى است ما كه نمى فهميم پس خيلى مهم است.
با توجه به اين مطلب است كه باز اصرار مى كنيم اگر اسير كميت ها شويم و ارزيابى ها در كارها فقط در حدّ نمايش كميت ها باشد، معنويت مورد غفلت قرار مى گيرد و نتيجه ى طبيعى چنين گرايشى، كوردلى است. در كوردلى هرگز انسان به انتخابى دست نمى زند كه به سعادت او ختم شود.
«والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته»