بهره‌گيرى از سنّت‌هاى اسلامى ريشه‌دار است كه داراى پيشينه تاريخى و اصل و ريشه صحيح مى‌باشند.
وَ لَكُم عَلَيْنا العَمَلُ بِكتابِ اللّه تعالى و سيرةِ رسولِ اللّه(صلى الله عليه وآله)، و القيامُ بِحَقِّهِ و النَّعْشُ لِسُنَّتِه(57)= حقى كه شما بر گردن ما داريد، عمل كردن به كتاب خدا (قرآن)، و سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و قيام به حق و بر پا داشتن سنّت او است.
مردم حق دارند از دولت اسلامى يا امام المسلمين، امورى را طلب نمايند. از نظر مولا اميرالمؤمنين(عليه السلام) اين امور عبارتند از: عمل به كتاب خدا، عمل به سيره پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)، انجام و اداى حق پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و ترويج سنّت آن حضرت.
قد خاضوا بِحارَ الفِتَنِ، وَ أخَذوا بِالْبِدَعِ دونَ السُّنَنِ، وَ أرَزَ المؤْمنونَ، و نَطَقَ الضّالّونَ المُكَذِّبونَ، نحنُ الشِّعارُ و الأصحابُ، و الخَزَنَةُ و الأبوابُ، و لا تُؤْتَى الْبُيوتُ إِلاّ مِنْ أبوابها، فَمَنْ أَتاها مِنْ غيرِ أبوابِها سُمِّىَ سارِقا(58)= گروهى در درياى فتنه‌ها فرو رفته، بدعت را پذيرفته، سنّت‌هاى پسنديده را ترك كردند؛ مؤمنان كناره‌گيرى كرده و گمراهان و دروغ‌گويان به سخن آمدند. اى مردم! ما اهل‌بيت پيامبر(صلى الله عليه وآله) محرم اسرار، و ياران راستين او، و خزانه‌داران علوم و معارف وحى، و دَرهاى ورود به آن معارف مى‌باشيم، كه جز از دَر(59) به خانه‌ها وارد نمى‌شوند، و هر كس از غير دَر وارد شود، دزد ناميده‌مى‌شود.
اميرالمؤمنين(عليه السلام) رفتارهايى را مورد نكوهش قرار مى‌دهد كه در طول 25 سال پس از رحلت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در جامعه اسلامى رواج يافت. در اين مدت، انحرافاتى از مسير قرآن كريم و سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) پديد آمد به گونه‌اى كه مردم در «درياهاى فتنه» فرو رفته بودند. اين تعبير حضرت بسيار كوبنده و رسواكننده است. مگر چقدر فتنه بر پا شد كه حضرت اين گونه مى‌فرمايند؟ اساساً فتنه‌هايى كه مردم در آن غوطه‌ور بودند چه بود؟
وَ أخَذوا بِالبِدَعِ دونَ السُّنَنِ، و أَرَزَ المؤمنون و نَطَقَ الضّالّون المُكَذِّبون؛ مردم به جاى عمل به سنّت‌ها، به بدعت‌ها روى آوردند. گرايش به بدعت‌ها و قانون‌هاى من درآوردى و بى‌پايه