نيز خطاب به ملت مى‌فرمايند: شما جوان‌ها كه ايستاديد و با مشت محكم جمهورى اسلام را خواستيد. شما خواستيد كه اسلام رژيم اين كشور باشد. شما كوشش كرديد كه اسلام باشد. اينها كوشش مى‌كنند كه نباشد. اينها جنود شيطانند. بايد آنها را بشناسيد تا بتوانيد دفاع كنيد.(234)
و در باره اهميت دفاع از اسلام و نظام اسلامى مى‌فرمايند: و اى مسلمانان غيرتمند اقطار عالم! از خواب غفلت برخيزيد و اسلام و كشورهاى اسلامى را از دست استعمارگران و وابستگان به آنان رهايى بخشيد. اى ملت شريف ايران! به نهضت اسلامى خود ادامه دهيد.(235)
نيز خطاب به گروهى از زنان مى‌فرمايند: مرد و زن اين كشور خواستار اسلام هستند. مسأله، مسأله عقيده است نه مسأله، مسأله ماديت و به دست آوردن يك چيزى... دفاع از اسلام است. تا آن آخر فردى كه زنده است بايد دفاع بكند يا سى و پنج ميليون جمعيت بايد از بين بروند.(236)
و در جاى ديگر مى‌فرمايند: بر فرهنگ اسلام تكيه زنيد و با غرب و غرب‌زدگى مبارزه نماييد و روى پاى خودتان بايستيد و بر روشن‌فكران غرب‌زده و شرق‌زده بتازيد و هويت خويش را دريابيد.(237)
4. ديدگاه امام(رحمه الله) درباره جنگ ايران و عراق
امام راحل در مسأله دفاع مقدس و بسيج مردم براى جبهه‌ها بر اين مسأله تأكيد داشتند كه مسأله اسلام در ميان است. اين در حالى بود كه عده‌اى دولت عراق را دولت اسلامى مى‌دانستند و از نظر آنان جنگ با كشور اسلامى عراق كه عده زيادى از سربازان آن شيعه بودند، نادرست بود! اما امام در مقابل، جنگ ايران و عراق را جنگ بين اسلام و كفر مى‌دانستند. آرى در ظاهر، رژيم عراق براى كشورگشايى به ايران حملهور شده بود، ولى در واقع اين جنگ از آن جهت بود كه دنياى استكبارى، انقلاب اسلامى ايران را براى خود بالاترين خطر مى‌دانست. از اين رو جنگ را بر اين كشور تحميل كردند تا به خيال خودشان دولت اسلامى را در نطفه خفه كنند. آنان نمى‌خواستند كارى براى صدام انجام دهند، بلكه حركت عظيم مردم ايران را كه بر اساس باورهاى دينى و ارزش‌هاى اسلامى شكل گرفته بود، به زيان خود