سخنرانىها و بيانيههاى امام مىتوان به خوبى به اين نكته پى برد. امام مىفرمود: مبادا ما را به وضع سابق برگردانند و دشمنان بر مملكت مسلط شوند. امروز تمام صفحات وصيتنامه امام خمينى(رحمه الله) براى ما درس بيدارى، راهگشاى مشكلات و درمان دردها است. اين سند مهم تنها يك وصيتنامه كم اهميت نيست و نبايد به سادگى از كنار آن گذشت. جمله جمله آن، درمان دردهاى اجتماعى ما است. وصيتنامهاى كه قريب بيست سال پيش به نگارش درآمده، برخى جملات آن گويا براى امروز ما نوشته شده و امام(رحمه الله) وضع كنونى ما را پيشبينى مىكرده است. وصيتنامه اول ايشان خيلى پيشتر از وفاتشان نوشته شد و آنگاه امام خمينى(رحمه الله) پس از مدتى تغييرات كمى در متن به وجود آوردند و مقدمهاى هم بر آن افزودند. بنابراين متن وصيتنامه همان است كه پيشتر نوشته شده بود.
امام تا آخرين لحظات حيات خويش نگران نفوذ نااهلان، نامحرمان و غربزدگان در دستگاههاى حكومتى بود. متأسفانه به اين وصيتنامه به طور كامل عمل نشده و آن دغدغه به جاى خود باقى است؛ هر چند هنوز هم دير نشده است. امام خمينى(رحمه الله) اين نامحرمان را «انسانهاى بىمحتوا» و مقام معظم رهبرى آنان را «انسانهاى بىغيرت» خواندند؛ يعنى همان كسانى كه حاضرند شرافت ملى خويش را با دلار معامله كنند! امام در وصيتنامه خويش مىگويد: هرگاه نماينده مجلس بر خلاف رفتار اسلامى و مصالح كشور قدم برداشت اعتبارنامه او را لغو و از مجلس بيرونش كنيد.(242) آرى، اين چشم دوربين و فكر دورانديش امام خمينى(رحمه الله)بود كه احتمال بروز چنين وضعيتى رامىداد.