شهيد مى‌شود كه وقتى در راه خداوند شهيد گرديد، بالاتر از شهادت كار نيك ديگرى وجود ندارد».
توضيح سؤال اينكه: نماز به عنوان «خير العمل» معرفى شده و در معناى «خير» تفضيل و برترى نهفته است. به علاوه مى‌توان گفت كه «خير» در اصل «أَخْيَر» بوده كه همزه آن حذف شده و در اين صورت اسم تفضيل است و براى برترى بر ديگرى وضع گرديده؛ آن گاه وقتى خير به كلمه ديگرى اضافه مى‌شود، به صفت عالى تبديل مى‌گردد و معناى «بهترين» را مى‌رساند و دلالت بر حصر نيز دارد. پس جمله «نماز بهترين عمل است» حصر را مى‌رساند؛ يعنى بهترين كارها، منحصر در نماز است. پاسخ اين است كه اين حصر اضافى است(50) و با توجه به امتيازاتى كه نماز نسبت به ساير اعمال دارد، چنين حصرى موجّه است، بلكه مى‌توان گفت: به دليل امتيازات و ويژگى هاى خاصى، نماز بر ساير اعمال و حتى بر جهاد در راه خدا برترى دارد. امتيازات و ويژگى هاى نماز را مى‌توان به چهار دسته كلى تقسيم كرد:
1. نماز تنها عمل واجبى است كه هر روز و در هر شرايطى براى انسان واجب است و در هر حال انجام دادن آن ميسّر مى‌باشد. در مقابل، «جهاد» همواره واجب نيست و هميشه براى انسان امكان شركت در جهاد وجود ندارد؛ چرا كه يا جنگ و جهادى در كار نيست و يا شرايط لازم و كافى براى شركت در
به سوی تو
جلسه پنجم: جايگاه و ويژگى هاى نماز