معارف بوک

ضرورت توجه به عظمت خدا و حقارت خويش
در گذشته به برخى از دعاهايى كه سفارش شده قبل از نماز خوانده شوند، اشاره كرديم. از آن دعاها نكته هاى ارزشمندى استفاده مى‌شود كه رعايت آنها به ما كمك مى‌كند تا نمازمان را كامل‌تر و شايسته‌تر ادا كنيم. يكى از نكاتى كه توجه به آن بيش از هر چيزى اهميت دارد، توجه به مقام الوهيت و عظمت خداوند و متقابلا، توجه به حقارت و كوچكى انسان است. اين توجه به قدرى مهم و نتيجه بخش است كه تأكيد شده نمازگزار با هفت تكبير نمازش را شروع كند و قبل از تكبيرة الاحرام، شش تكبير بگويد. در فلسفه تشريع استحباب گفتن هفت تكبير در شروع نماز آمده است كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در حال نماز بودند و در كنار ايشان امام حسين(عليه السلام) كه در آن زمان كودك خُردسالى بودند نيز نماز مى‌گزاردند. پيامبر(صلى الله عليه وآله) تكبير گفتند؛ اما امام حسين(عليه السلام) نتوانستند تكبير را درست ادا كنند. پيوسته رسول خدا(صلى الله عليه وآله) تكبير مى‌گفتند و امام حسين(عليه السلام) به تصحيح تكبير خود مى‌پرداختند. پس از آنكه حضرت تكبير هفتم را گفتند، امام حسين(عليه السلام) توانستند تكبير هفتم را صحيح ادا كنند. از آن پس گفتن هفت تكبير در آغاز نماز مستحب شد.(60)
چنان كه ملاحظه مى‌شود، استحباب و تأكيد بر گفتن هفت تكبير در طليعه نماز كه پيام آن توجه به عظمت مقام خداوند و حقارت انسان در برابر اوست،