معارف بوک

ايمان مطلق به رسالت خاتم الانبيا و ساير پيامبران الهى
توجه به اين نكته لازم است كه اعتقاد به ربوبيت تشريعى خداوند به اين معنا نيست كه ما مى‌توانيم از هر شريعتى پيروى كنيم، بلكه بايد بر اين اصل اعتقادى تأكيد داشت كه پس از بعثت پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) تنها بايد از ايشان اطاعت كرد و شريعت ايشان را پذيرفت، و التزام عملى و رفتار بر اساس ساير شرايع پذيرفته نيست. البته از نظر ما شرايع ساير پيامبران در همان قالبى كه نازل شده بودند، صحيح و براى محدوده زمانى خودشان معتبر و حجت بوده‌اند و احترام به آنها لازم است. چه اينكه احترام به ساير پيامبران نيز، واجب است و هيچ كس حق ندارد به پيامبرى از پيامبران خدا اهانت كند و اهانت به هر پيامبرى، اهانت به همه انبياست، و انكار يكى از شرايعى كه از طرف خداوند نازل شده، به منزله انكار همه شرايع است. در قرآن كريم از حضرت ابراهيم، حضرت موسى و حضرت عيسى(عليهم السلام) ستايش شده و شرايع آنان مورد تصديق قرار گرفته و براى دوران خودشان معتبر و حجت شناخته شده است. قرآن در اين باره مى‌فرمايد: «آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَد مِنْ رُسُلِهِ؛(37) پيامبر بدان چه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتاب ها و فرستادگانش ايمان آورده‌اند [و گفتند] ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمى‌گذاريم».
پس لازمه ايمان به خدا اين است كه انسان بين پيامبران الهى فرقى نگذارد و همه را بپذيرد و به آنان ايمان آورد و اطاعت كسى را كه پيام آور الهى است، واجب بشمارد. البته كسانى به همه آنچه كه خداوند نازل كرده بود، اعتقاد