معارف بوک

كه اوليا و عاشقان خدا چنانند كه وقتى اسم خدا را مى‌شنوند ـ به مانند عاشقى كه بعد از سال ها هجران و دورى به معشوق خود مى‌رسد ـ قرار از كف مى‌دهد و بى تابانه دل و خاطر خود را به توجه به خدا مى‌سپرد.
درباره حضرت ابراهيم(عليه السلام) نقل شده كه آن حضرت نيمه هاى شب گله پرشمار خود را از بيابانى عبور مى‌داد؛ ناگهان شنيد كه جبرئيل بين زمين و آسمان فرياد زد: «سبوح قدوس». حضرت ابراهيم(عليه السلام) بى هوش شد و پس از به هوش آمدن گفت: اگر يك بار ديگر نام محبوبم را ببرى، نيمى از گوسفندانم را به تو مى‌بخشم. پس از آنكه مجدداً نام محبوب خود را شنيد، گفت: اگر ديگر بار تكرار كنى، همه گوسفندانم را به تو مى‌بخشم. و بدين ترتيب، همه دارايى خود را در برابر شنيدن نام محبوبش تقديم كرد!