وقتى كه از همه جا نااميد شديم و سرمان به سنگ خورد، بايد به سراغ خدا برويم! مشاهده قلبى و حضورى خدا بماند؛ حتى اگر نتوانيم از طريق برهان ها و مفاهيم عقلى به صفات الهى، مقام احديت و عينيت ذات و صفات الهى پى ببريم و تنها مقام رازقيت خدا را بشناسيم و معتقد باشيم كه خدا به ما روزى مىدهد، آيا پذيرفته است كه هنگام نياز سراغ خدا نرويم و با التماس و تملق از ديگران كمك بخواهيم؟
نتيجه عملى شناخت خدا اين است كه ما خواسته ها و نيازهايمان را از وى طلب كنيم و فقط به او اعتماد و اتكال داشته باشيم و از غير او هراسى به دل راه ندهيم. در پرتو اين اعتقاد و ارتباط با خداوند، مؤمنان كه دل و جان به خدا سپردهاند، از تهديدهاى دشمنان اسلام و در رأس آنها امريكا نمىهراسند و با قدرت و صلابت در برابر آنان مىايستند و هرگز ننگ كرنش و تسليم در برابر دشمنان را تحمل نمىكنند؛ چون اعتقاد دارند كه وعده يارى خداوند به مؤمنان، حق است و هيچ قدرتى نمىتواند در برابر قدرت الهى عرض اندام كند.
به سوی تو
جلسه بيست و يكم: رهيافتى به حقايق و معارف سوره توحيد (1)