صفحه ٣٣٥

سوره توحيد در ساير سوره هاى قرآن نيز، صفات و اَسماى الهى آمده است؛ مثلاً در سوره حشر خداوند مى‌فرمايد: «هُوَ اللهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الاَْسْماءُ الْحُسْنى؛(239) اوست خداى خالق نگارنده صورت ها، بهترين نام ها [و صفات]از آن اوست».
همچنين سوره حديد داراى معارف و حقايق بلندى در توحيد است كه مردم زمان نزول قرآن از درك آن عاجز بودند و علاوه بر معصومان: كه داراى علم كامل الهى هستند و به همه حقايق و معارف احاطه دارند، انديشمندان و علماى ژرف انديش آخر الزمان از عهده فهم آنها بر مى‌آيند؛ چنان كه امام سجاد(عليه السلام)فرمودند: «اِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِمَ أَنَّهُ يَكُونُ في آخِرِ الزَّمانِ أَقْوامٌ مُتَعَمِّقُونَ فَأَنْزَلَ اللهُ تَعالى «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» و الايات مِنْ سُورَهِ الْحَديدِ إِلى قَوْلِهِ «وَ هِوَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» فَمَنْ رامَ وَراءَ ذلِكَ فَقَدْ هَلَكَ؛(240) خداى متعال چون مى‌دانست كه در آخر الزمان مردمى ژرف انديش و محقق وجود خواهند داشت، سوره "قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ" و آيات سوره حديد را كه پايان آنها "و او به راز دل ها داناست" نازل فرمود. پس هر كس در مسير خداشناسى غير از اين راه جويد، هلاك گردد».
حال با توجه به اينكه مقام توحيد و صفات الهى در ساير سوره هاى ذكر شده ـ از جمله در سوره حديد آمده است: «هُوَ الاَْوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْء عَلِيمٌ؛(241) اوست اول و آخر و ظاهر و باطن، و او به هر چيزى داناست» ـ چرا سوره توحيد از جايگاه ويژه‌اى برخوردار گرديده است؟