فراگرفته؛ اما از آنها غفلت مى‌كنيم و آن‌گونه كه بايد، به قدردانى و شكرگزارى از منعم خويش نمى‌پردازيم. سعى كنيم نعمت هاى خدا را بشناسيم و با توجه به آن نعمت ها خدا را ستايش كنيم. چنان كه گفتيم هر قدر شناخت ما از كميت و كيفيت نعمت هاى خدا بيشتر باشد، ستايشمان نيز با ارزش‌تر و گسترده‌تر مى‌شود. بكوشيم به مقام انسانيت نايل گرديم. بى ترديد اين مقام با نعمت هاى ظاهرى و برخوردارى بيشتر از نعمت هاى مادى و تقويت و رشد جسمى حاصل نمى‌شود، بلكه با درك حضور خداوند، توجه به او و بندگى و اطاعت خالصانه پروردگار عالم به دست مى‌آيد.