طرح سؤال و شبهه يا توطئه و براندازى
پرسش:
توضيح دهيد اسلام در برابر طرح سؤال و شبهه كه از روى عناد و توطئه براندازى نظام اسلامى نباشد چه واكنشى را توصيه مى‌كند؟
پاسخ: اسلام دين منطق و متكى بر استدلال و برهان است و در هر شرايطى از مسلمانان و علماء مى‌خواهد كه با كمال متانت، بردبارى، سعه صدر و با استفاده از منطق قوى و با تكيه بر براهين عقلى و الهى به شبهات و سؤالات پاسخ گويند و حقانيّت اسلام را به اثبات برسانند. از اين‌رو، قرآن فرمان مى‌دهد كه حتّى اگر در هنگامه نبرد، فردى از ميان سپاه دشمن پرچمى سفيد برافراشت و نزد مسلمانان آمد تا در حقانيت اسلام تحقيق كند و پرسش خويش را مطرح سازد، بايد مسلمانان با رأفت و مهربانى سخنانش را گوش كنند و با ارائه دليل و حجت و برهان، حق را به او بشناسانند؛ پس از آن با اسكورت او را به جاى اول خويش، هرچند در ميان سپاه دشمن باشد، بازگردانند:
«وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ حَتّى يَسْمَعَ كَلامَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْلَمُونَ»(63)
و اگر يكى از مشركان از تو پناهندگى بخواهد، به او پناه ده تا سخن خدا را بشنوند (و در آن بينديشد)؛ سپس او را به محل امنش برسان، زيرا آنها گروهى ناآگاه‌اند.
قرآن مى‌فرمايد حتى اگر كسى كه براى تحقيق و پرسش آمده، اسلام را نپذيرفت و مسلمان نشد، باز با اسكورت او را به محل امن خود بازگردانيد و نبايد كسى متعرض او شود؛ چون او براى طرح سؤالات خود آمده است و بايد امنيّت او حفظ شود و به سؤالات او پاسخ داده شود.
بنابراين، اسلام سفارش مى‌كند اگر كسى قصد توطئه و ضربه زدن نداشت حتّى اگر نسبت به اصل دين و ضروريات و احكام اسلام شبهه و سؤال دارد، مى‌تواند مطرح كند و